...
وَ مَن یَتَّقِ اللَّـهَ یَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْرًا
سوره مبارکه طلاق - قسمت آخر آیه چهارم
و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند کار را بر او آسان می‌سازد!
....
چون زلیخا ملامت زنان مصری را درباره خود شنید کسی را فرستاد و از آنان برای مجلسی دعوت کرد و به احترام هر یک محفل و تکیه‌گاهی بگسترد و به دست هر یک کاردی و ترنجی داد و آنگاه یوسف -ع - را بیاراست و به او گفت بر ایشان وارد شو، چون زنان مصری یوسف -ع- را دیدند بس بزرگش یافتند و دستهای خود را به جای ترنج بریدند و گفتند حاش للّه که این پسر نه آدمی است بلکه فرشته ای گرانقدر است.
...
گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی
روا بود که ملامت کنی زلیخا را
...
سعدی شیرازی - علیه الرحمه
بسم الله الرحمن الرحیم
"وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْلا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِینَ" سوره مبارکه یوسف - علیه السلام - آیه 24
و همانازلیخا قصد او (یوسف –ع-) را کرد و او نیز اگر برهان پروردگارش را نمى‌دید (بر اساس غریزه) قصد او را مى‌کرد. اینگونه (ما او را با برهان کمک کردیم) تا بدى و فحشا را از او دور کنیم، چرا که او از بندگانِ برگزیده ما است.
امام صادق - علیه السلام - فرمود: «برهان ربّ» همان نور علم، یقین و حکمت بود که خداوند در آیات قبل فرمود: «آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً».
She certainly made for him; and he would have made for her [too] had he not beheld the proof of his Lord. So it was, that We might turn away from him all evil and indecency. He was indeed one of Our dedicated servants
...
باری کاروانی آنجا رسید و سقّای قافله را برای آب فرستادند، دلو را به چاه فرستاد (همین که از آن چاه برآورد) گفت: به به از این بشارت و خوشبختی که رخ داده، این پسری است (که نصیب ما شده است). و او را پنهان داشتند که سرمایه تجارت کنند و خدا به آنچه می‌کردند آگاه بود.
وَجَاءَتْ سَیَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ یَا بُشْرَى هَذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَعْمَلُونَ سوره مبارکه یوسف آیه 19
وَلِلَّـهِ یَسْجُدُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ مِن دَابَّةٍ وَالْمَلَائِکَةُ وَهُمْ لَا یَسْتَکْبِرُونَ 49
هر جنبنده ای که در آسمان و زمین است و ملائکه خداوند را سجده می کنند و در برابر او همواره متواضع و خاشع اند.
یَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَیَفْعَلُونَ مَا یُؤْمَرُونَ 50
از پروردگارشان - که (به گونه‌ای مطلق) بالادست آنهاست- می‌هراسند و آنچه را مأمورند انجام می‌دهند.
....
حال ما مخلوقات ضعیف چه کاره ایم چگونه او را سجده نکنیم!
