...

درفضیلت این سوره از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده: هر کس سوره صافات را بخواند خداوند به تعداد همه جنیان و شیطان ها به او ده حسنه عنایت می کند و شیطان ها را از او دور می کند و از شرک مبرّی شده و دو فرشته حافظ او، در روز قیامت به سود او شهادت می دهند که به پیامبران الهی ایمان دارد(1)

- از امام صادق علیه السلام نیز روایت شده: هر که سوره صافات را در هر روز جمعه قرائت نماید، همواره در حفظ و امان الهی بوده و آفت ها و بلاها در زندگی دنیایی، از او دفع می شود. روزی فراوانی از جانب خداوند به او داده می شود و از سوی شیطان و حاکمان ستمگر، آسیبی به مال و فرزندان و بدن او نمی رسد و اگر در همان روز یا شب جمعه بمیرد خداوند او را شهید به شمار آورده و در رمز قیامت در شمار شهدا خواهد بود و در بهشت هم درجه با شهیدان است(2)

آثار و برکات سوره

- قرائت این سوره بر بالین محتضر، جان دادن را برای او آسان می کند.

سلیمان جعفری می گوید: امام کاظم علیه السلام را دیدم که به فرزندش قاسم فرمود: برخیز و در کنار بستر برادرت سوره صافات را قرائت نما. سلیمان می گوید: قاسم چنین کرد و وقتی به ایه«هم اشدّ خلقا ام من خلقنا» رسید عمر برادر پایان یافت. آنگاه یعقوب بن جعفر به امام رو کرد و گفت: پیش از این برای کسی که در حال مرگ بود، سوره یس را قرائت می کردیم اما امروز شما فرمودید که سوره صافات را بخوانند. امام فرمود: سوره صافات را بخوانند. امام فرمود: سوره صافات را نزد هر مؤمنی که به سختی در حال جان دادن است بخوانند، خداوند مرگش را سریع و آسان می کند(3)

- راه اجابت دعا

از دیگر برکات قرائت سوره اجابت دعاست. از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم روایت شده است: که هر کس سوره «یس» و «صافات» را در روز جمعه قرائت کند و آنگاه دعا کند، خداوند خواسته اش را اجابت می کند.(4)

- مرحوم طبرسی نیز در کتاب مکارم الاخلاق آورده است: در روایت است که سوره صافات را برای دستیابی به شرف و جاه در دنیا و آ خرت خوانده می شود(5)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت:

(1) مجمع البیان، ج8، ص293

(2) ثواب الاعمال، ص112

(3) الدعوات، ص251

(4) الدر المنثور، ج5، ص270

(5)مکارم الاخلاق، ص 364

"و ذاالنون اذ ذهب مغاضبا ..."

فرستاده خوب خدا بود اما الان حس خوبی نداشت، نشانه هایی نزدیک از قهر الهی را می دید. با خشم از قومش کناره گرفت. شاید "ترک اولای" او همین بود. از شهر خارج شد و به ساحلی رسید آنجا قایقی مسافر می گرفت و او نیز سوار شد. در میان سفر، دریا طوفانی شد هر چه از وسایل داشتند به دریا ریختند ولی خطر برطرف نشد ناچار ناخدا قرعه انداخت تا یکی از سرنشینان را به دریا بیاندازند. بار اول قرعه بر او افتاد. تکرار کردند و بازهم و سومین بار و باز هم قرعه بر او افتاد بر دلش آمد که حکمتی در آن است پس خود را  به دریا انداخت نهنگی بزرگ او را بلعید و سه روز در تاریکی شکم آن ماهی بود و فرموده اند اگر او از تسبیح کنندگان خداوند نبود تا روز واپسین در شکم ماهی می ماند ...

"فلَوْلَا أَنَّهُ کَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِینَ" و اگر او از زمره تسبیح‏ کنندگان نبود  "لَلَبِثَ فِی بَطْنِهِ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ" قطعا تا روزى که همگان برانگیخته مى ‏شوند در شکم آن ماهى می ماند. صافات 143-144

چنین شد که او را "ذاالنون" صاحب ماهی نامیدند.