....

بسم الله الرحمن الرحیم

 "فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا  قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هَذَا  قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ"

 ...

پس پروردگارش او را به نیکویی پذیرفت و به طرز نیکویی پرورشش داد و سرپرستی او به زکریا – علیه السلام- رسید. هرگاه برای دیدار او به محراب می رفت غذایی نیکو نزدش می یافت و می پرسید ای مریم! اینها از کجا برای تو می رسد؟ و پاسخ می شنید این از سوی خداوند است و هم اوست که هر کس را بخواهد رزق بی حساب عطا می کند.

بسم الله الرحمن الرحیم

   وَ إِلَى ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا  قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَـهٍ غَیْرُهُ  قَدْ جَاءَتْکُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ هَـذِهِ نَاقَةُ اللَّـهِ لَکُمْ آیَةً  فَذَرُوهَا تَأْکُلْ فِی أَرْضِ اللَّـهِ  وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ 

 و به سوی (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم)؛ گفت: «ای قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، که جز او معبودی نیست! نشانه روشنی از طرف پروردگارتان برای شما آمده: این شتر معجزه‌ خداوند است؛ او را واگذارید که از علفهای بیابان بخورد! و او را آزار نرسانید، که عذاب دردناکی شما را خواهد گرفت!

وَاذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ عَادٍ وَ بَوَّأَکُمْ فِی الْأَرْضِ تَتَّخِذُونَ مِن سُهُولِهَا قُصُورًا وَتَنْحِتُونَ الْجِبَالَ بُیُوتًا  فَاذْکُرُوا آلَاءَ اللَّـهِ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ 

و به یاد بیاورید که شما را جانشینان قوم "عاد" قرار داد، و در زمین مستقر ساخت، که در دشتهایش، قصرها برای خود بنا می‌کنید؛ و در کوه‌ها، برای خود خانه‌ها می تراشید! بنابر این، نعمتهای خدا را متذکر شوید! و در زمین، به فساد نکوشید!

قَالَ الْمَلَأُ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا مِن قَوْمِهِ لِلَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا لِمَنْ آمَنَ مِنْهُمْ أَتَعْلَمُونَ أَنَّ صَالِحًا مُّرْسَلٌ مِّن رَّبِّهِ  قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلَ بِهِ مُؤْمِنُونَ 

 اشراف متکبر قوم به مستضعفانی که ایمان آورده بودند، گفتند: آیا یقین دارید که صالح از طرف پروردگارش فرستاده شده است؟! آنها گفتند: ما به آنچه او بدان مأموریت یافته، ایمان آورده‌ایم.

قَالَ الَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا بِالَّذِی آمَنتُم بِهِ کَافِرُونَ 

متکبران گفتند: ولی ما به آنچه شما به آن ایمان آورده‌اید، کافریم!

فَعَقَرُوا النَّاقَةَ وَ عَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُوا یَا صَالِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن کُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ 

پس دسته جمعی «ناقه» را پی کردند، و  پروردگارشان را نافرمانی کردند؛ و گفتند: ای صالح! اگر تو از فرستادگان (خدا) هستی، آنچه ما را با آن تهدید می‌کنی، بیاور!

فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِی دَارِهِمْ جَاثِمِینَ 

سرانجام عذاب الهی (زمین لرزه) آنها را فرا گرفت؛ و صبحگاهان، (تنها) جسم بی‌جانشان در خانه‌ ها باقی مانده بود.

فَتَوَلَّى عَنْهُمْ وَقَالَ یَا قَوْمِ لَقَدْ أَبْلَغْتُکُمْ رِسَالَةَ رَبِّی وَنَصَحْتُ لَکُمْ وَلَـکِن لَّا تُحِبُّونَ النَّاصِحِینَ

صالح از آنها روی برتافت؛ و گفت: ای قوم! من رسالت پروردگارم را به شما ابلاغ کردم، و شرط خیرخواهی را انجام دادم، ولی چه کنم که شما اندرزگویان را دوست ندارید!

...

....... 

فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا (24)

پس (عیسى در شکم) از طرف پایین پایش وى را صدا زد که (اى مادر!) غم مخور، همانا پروردگارت زیر (پاى) تو چشمه‌ى آبى روان ساخت .

وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا (25)

و شاخه این نخل را به سوى خود تکان ده، رطب تازه بر تو فرو ریزد.

...

کلمه‌ى‌ «سَرِیًّا»، به معناى نهر کوچک است و «جَنِیًّا» به میوه‌اى گفته مى‌شود که رسیده و وقت چیدن آن باشد.

بعضى گفته‌اند: ندا کننده، جبرئیل بوده است، امّا سیاق آیات نشان مى‌دهد که منادى، عیسى بوده است تا مادر سخن او را بشنود و باور کند و بعد با خاطرى آسوده به مردم بگوید که پاکدامنى مرا از نوزاد در گهواره بپرسید.

زنان هنگام زایمان و پس از آن نیاز به آرامش، آب و غذاى مناسب دارند که در این آیات بدان اشاره شده است.

غذاى مورد سفارش قرآن و روایات براى زنى که وضع حمل کرده است، خرماى تازه است.

چنانکه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: زنانى که زایمان کرده‌اند، اوّلین غذایشان رطب باشد. و حضرت على علیه السلام مى‌فرماید: بهترین غذاى زن باردار، خرماى تازه است و هیچ دارویى براى او بهتر از خرما مداوا نیست.

امان از امتحان الهى! آن روز که مریم سالم بود، مائده‌ى آسمانى برایش نازل مى‌شد، امّا امروز که باردار و بى‌کس است، باید درخت خرما را تکان دهد تا غذایى بدست آورد.

و اهل حکمت می فرمایند باید کاری انجام دهی تا خیر جاری شود و مثال می زنند که به مریم سلام الله علیها - فرمودند شاخه را تکان بده تا خرمای تازه فرو ریزد.

"قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ? بِیَدِکَ الْخَیْرُ  إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ"

"تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ ? وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ ? وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ" 

سوره مبارکه آل عمران آیه 26 و 27

بگو: بار الها! اى مالک حکومت‌ها! به هرکس بخواهى، حکومت مى‌بخشى؛ و از هرکس بخواهى، حکومت را مى‌گیرى؛ هرکس را بخواهى، عزّت مى‌دهى؛ و هرکه را بخواهى خوار مى‌کنى. تمام خوبی‌ها به دست توست؛ تو بر هرچیزى توانایى.

الرّسول (صلی الله علیه و آله) - اسْمُ اللَّهِ الْأَعْظَمُ الَّذِی إِذَا دُعِیَ بِهِ أَجَاب قُلِ اللهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ إلَی بِغَیْرِ حِسابٍ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) این اسم خدا اعظم است که هرگاه او به این اسم خوانده شود، حاجت آن بنده را برمی‌آورد و آن این است: قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ ... بِغَیْرِ حِساب.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج2، ص512

 بحارالأنوار، ج90، ص224/ نورالثقلین؛

......

در تعقیبات مشترکه:

از آن جمله، بعد از هر نماز؛

بگو: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

پس تسبیح مى کنى، تسبیح حضرت زهراء علیها السّلام

و مى گویى پیش از آن که از موضع خود حرکت کنى ده مرتبه : أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ* وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً؛ مؤلّف گوید که فضیلت این تهلیل بسیار وارد شده خصوصاً در تعقیب نماز صبح و شام و هنگام طلوع و غروب آفتاب.

پس مى خوانى سوره حمد و آیه الکرسى و

آیه شَهِدَ اللَّهُ ؛شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ / سوره آل عمران/آیه 18

و آیه قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ ؛ قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ / سوره آل عمران/آیه 26

و آیه سُخرِه و آن سه آیه است از سوره أعراف که اوّل آن إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ است و آخِر آن مِنَ الْمُحْسِنِینَ ؛

إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ (54) ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (55) وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ

 سوره اعراف/آیات 54-55 -56