بسم الله الرحمن الرحیم
"وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ 38 وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى? عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ 39 لَا الشَّمْسُ یَنبَغِی لَهَا أَن تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ 40"
سوره مبارکه یس
از آین آیات در برهان نظم استفاده مى‌شود که یکى از برهان‌هاى اثبات وجود خداوند متعال است.
"وَ هُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَ النَّهارَ وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ سوره مبارکه انبیا آیه 33"
و اما در کلمه های "کل فی فلک"
یعنی همه چیز در گردش است
اما اگه ان را برعکس بخوانیم تکرار میشه و یعنی همه چیز حتی کلمات آیه نیز در گردش است.
