....
بسم الله الرحمن الرحیم
"فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ"
...
پس پروردگارش او را به نیکویی پذیرفت و به طرز نیکویی پرورشش داد و سرپرستی او به زکریا – علیه السلام- رسید. هرگاه برای دیدار او به محراب می رفت غذایی نیکو نزدش می یافت و می پرسید ای مریم! اینها از کجا برای تو می رسد؟ و پاسخ می شنید این از سوی خداوند است و هم اوست که هر کس را بخواهد رزق بی حساب عطا می کند.
