.......
فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا (24)
پس (عیسى در شکم) از طرف پایین پایش وى را صدا زد که (اى مادر!) غم مخور، همانا پروردگارت زیر (پاى) تو چشمهى آبى روان ساخت .
وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا (25)
و شاخه این نخل را به سوى خود تکان ده، رطب تازه بر تو فرو ریزد.
...
کلمهى «سَرِیًّا»، به معناى نهر کوچک است و «جَنِیًّا» به میوهاى گفته مىشود که رسیده و وقت چیدن آن باشد.
بعضى گفتهاند: ندا کننده، جبرئیل بوده است، امّا سیاق آیات نشان مىدهد که منادى، عیسى بوده است تا مادر سخن او را بشنود و باور کند و بعد با خاطرى آسوده به مردم بگوید که پاکدامنى مرا از نوزاد در گهواره بپرسید.
زنان هنگام زایمان و پس از آن نیاز به آرامش، آب و غذاى مناسب دارند که در این آیات بدان اشاره شده است.
غذاى مورد سفارش قرآن و روایات براى زنى که وضع حمل کرده است، خرماى تازه است.
چنانکه پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمودند: زنانى که زایمان کردهاند، اوّلین غذایشان رطب باشد. و حضرت على علیه السلام مىفرماید: بهترین غذاى زن باردار، خرماى تازه است و هیچ دارویى براى او بهتر از خرما مداوا نیست.
امان از امتحان الهى! آن روز که مریم سالم بود، مائدهى آسمانى برایش نازل مىشد، امّا امروز که باردار و بىکس است، باید درخت خرما را تکان دهد تا غذایى بدست آورد.
و اهل حکمت می فرمایند باید کاری انجام دهی تا خیر جاری شود و مثال می زنند که به مریم سلام الله علیها - فرمودند شاخه را تکان بده تا خرمای تازه فرو ریزد.
"قُلِ اللَّهُمَّ مَالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشَاءُ وَتَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَنْ تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَنْ تَشَاءُ ? بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ"
"تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ ? وَتُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ ? وَتَرْزُقُ مَن تَشَاءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ"
سوره مبارکه آل عمران آیه 26 و 27
بگو: بار الها! اى مالک حکومتها! به هرکس بخواهى، حکومت مىبخشى؛ و از هرکس بخواهى، حکومت را مىگیرى؛ هرکس را بخواهى، عزّت مىدهى؛ و هرکه را بخواهى خوار مىکنى. تمام خوبیها به دست توست؛ تو بر هرچیزى توانایى.
الرّسول (صلی الله علیه و آله) - اسْمُ اللَّهِ الْأَعْظَمُ الَّذِی إِذَا دُعِیَ بِهِ أَجَاب قُلِ اللهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ إلَی بِغَیْرِ حِسابٍ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) این اسم خدا اعظم است که هرگاه او به این اسم خوانده شود، حاجت آن بنده را برمیآورد و آن این است: قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ ... بِغَیْرِ حِساب.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج2، ص512
بحارالأنوار، ج90، ص224/ نورالثقلین؛
......
در تعقیبات مشترکه:
از آن جمله، بعد از هر نماز؛
بگو: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ
پس تسبیح مى کنى، تسبیح حضرت زهراء علیها السّلام
و مى گویى پیش از آن که از موضع خود حرکت کنى ده مرتبه : أَشْهَدُ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ* وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ یَتَّخِذْ صاحِبَةً وَ لا وَلَداً؛ مؤلّف گوید که فضیلت این تهلیل بسیار وارد شده خصوصاً در تعقیب نماز صبح و شام و هنگام طلوع و غروب آفتاب.
پس مى خوانى سوره حمد و آیه الکرسى و
آیه شَهِدَ اللَّهُ ؛شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قائِماً بِالْقِسْطِ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ / سوره آل عمران/آیه 18
و آیه قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ ؛ قُلِ اللَّهُمَّ مالِکَ الْمُلْکِ تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ / سوره آل عمران/آیه 26
و آیه سُخرِه و آن سه آیه است از سوره أعراف که اوّل آن إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ است و آخِر آن مِنَ الْمُحْسِنِینَ ؛
إِنَّ رَبَّکُمُ اللَّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فی سِتَّةِ أَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ یُغْشِی اللَّیْلَ النَّهارَ یَطْلُبُهُ حَثیثاً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ تَبارَکَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمینَ (54) ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ (55) وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَریبٌ مِنَ الْمُحْسِنینَ
سوره اعراف/آیات 54-55 -56
...
وَ مَن یَتَّقِ اللَّـهَ یَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ یُسْرًا
سوره مبارکه طلاق - قسمت آخر آیه چهارم
و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند کار را بر او آسان میسازد!
....
چون زلیخا ملامت زنان مصری را درباره خود شنید کسی را فرستاد و از آنان برای مجلسی دعوت کرد و به احترام هر یک محفل و تکیهگاهی بگسترد و به دست هر یک کاردی و ترنجی داد و آنگاه یوسف -ع - را بیاراست و به او گفت بر ایشان وارد شو، چون زنان مصری یوسف -ع- را دیدند بس بزرگش یافتند و دستهای خود را به جای ترنج بریدند و گفتند حاش للّه که این پسر نه آدمی است بلکه فرشته ای گرانقدر است.
...
گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی
روا بود که ملامت کنی زلیخا را
...
سعدی شیرازی - علیه الرحمه
بسم الله الرحمن الرحیم
"وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْلا أَنْ رَأى بُرْهانَ رَبِّهِ کَذلِکَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِینَ" سوره مبارکه یوسف - علیه السلام - آیه 24
و همانازلیخا قصد او (یوسف –ع-) را کرد و او نیز اگر برهان پروردگارش را نمىدید (بر اساس غریزه) قصد او را مىکرد. اینگونه (ما او را با برهان کمک کردیم) تا بدى و فحشا را از او دور کنیم، چرا که او از بندگانِ برگزیده ما است.
امام صادق - علیه السلام - فرمود: «برهان ربّ» همان نور علم، یقین و حکمت بود که خداوند در آیات قبل فرمود: «آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً».
She certainly made for him; and he would have made for her [too] had he not beheld the proof of his Lord. So it was, that We might turn away from him all evil and indecency. He was indeed one of Our dedicated servants